- تبزه کا
قاپیدن
معنی تبزه کا - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(تَ بَهْ)
لغت نامه دهخدا
گنه کار و ضایعکار. (ناظم الاطباء). تباه کار:
تبه کار را چاره باید گزید
که آسان ترین چاره آید پدید.
(گرشاسبنامه).
رجوع به تباه کار شود
تبه کار را چاره باید گزید
که آسان ترین چاره آید پدید.
(گرشاسبنامه).
رجوع به تباه کار شود
(تَ)
لغت نامه دهخدا
ضایعکار و فاسدکار و خراب کننده. (ناظم الاطباء). تبه کار. که کاری زشت کند. بدکار. طالح. عاصی. مفسد. فاسق. فاجر. سیاه نامه. رجوع به تباه و دیگر ترکیب های آن شود
(زَ / زِ)
لغت نامه دهخدا
کسی که تازه کاری را شروع کرده و هنوز آنرا درست نیاموخته است. (فرهنگ نظام). کارنادیده. کم تجربه. مبتدی. مقابل کهنه کار. ناآزموده. نوآموز در صنعت. کسی که بنوی چیزی را آموخته یا بدان پرداخته. ناشی
(بَ زَ)
لغت نامه دهخدا
لقب یزدجرد. (آنندراج). پدر بهرام گور را که یزدگرد نام داشت به سبب سوء اعمال بزه کار و بزه گر نام نهادند. (انجمن آرا)
بدکار، تبهکار، شریر، فاجر، فاسد، فاسق، بدکردار، ناصالح مفسد
متضاد: درستکار، صالح
متضاد: درستکار، صالح
بی تجربه، تازه چرخ، خام، کارآموز، مبتدی، ناآزموده، ناشی، نوپیشه، نوچه
متضاد: کهنه کار
متضاد: کهنه کار
زائو، نوزا
نوعی بازی با تیله، از انواع بازی های بومی (تیل به معنای گل و لای است) این بازی
توپ بازی، نوعی بازی بومی
نوعی بازی محلی
کودکان به تقلید از رانندگان اتومبیل رینگ خالی از لاستیک
نوعی بازی با توپ، قاپیدن
تازه زاییده
نوجوان